به گزارش مرکزی دیلی و به نقل از عطر یاس ، اين جمله، تاكيد استاندار مركزي در مراسم راه اندازي مجدد كارخانه آونگان در اسفند ماه سال 90 بود.
شعباني فرد در مراسم مذكور، با بيان اينكه براي حل مشكلات آونگان از هيچ تلاشي كوتاهي نمي كنم، گفت: به مشكلات آونگان رسيدگي خواهم كرد.
وي قول مساعدت تامين 2 ميليارد تومان جهت پرداخت مطالبات كارگران و بازنشسته هاي آونگان را داد و خطاب به افرادي كه قصد ايجاد اختلال در فعاليت هاي آونگان را دارند هشدار داد، اين افراد بدانند كه از انجام اينگونه فعاليت ها هيچگونه سودي نمي برند و از هرگونه تجمع در آونگان جلوگيري مي كنم …
اما ديري نپاييد كه آونگان به همان شرايط نابسامان قبل باز گشت، به طوري كه در حال حاضر نه تنها حرارتي از كارگاه نورد كارخانه آونگان بيرون نمي آيد، بلكه سوله هاي عريض و طويل مطرح ترين كارخانه دكل سازي خاورميانه را فضايي رخوت انگيز فرا گرفته و همچون واحدهاي صنعتي قرون وسطي، از صداي عبور هر عابري در آن ناقوس تعطيلي شنيده مي شود.
وقتي كارگران آونگان آخرين تير اعتراضات خود را رها مي كردند، اينگونه استنباط مي شد كه شمارش معكوس عمر آونگان واقعيت دارد و دير يا زود بايد نام آن از فهرست صنايع مادر استان مركزي حذف شود؛ اما آنچه نفس هاي آخر آونگان را اميدي دوباره مي داد، جمله تاكيدي استاندار مركزي بود كه: «با تمام قدرت از آونگان حمايت مي كنم»
حالا ديگر آونگانيان حتي از حمايت قدرتمند استاندار نيز نااميد شده اند. چرا كه حال آونگان واقعا خوب نيست.
هيچ يك از وعده هاي مسئولان عملياتي نشد
يكي از كارگران آونگان كه بيش از 18 سال سابقه فعاليت در اين كارخانه را دارد، مي گويد: متاسفانه هيچ يك از وعده هاي مسئولان عملياتي نشد، حتي بعد از افتتاحيه مجدد آونگان كه با حضور مدير كارخانه جديد انجام گرفت، هيچگونه اقدام قابل توجهي صورت نگرفت.
وي كه به واسطه اعتراضات مكرر، مشكلات قضايي بسياري برايش ايجاد شده و مي خواهد نامش فاش نشود، مي گويد: در مراسم افتتاح مجدد آونگان، استاندار مركزي قول پرداخت 2 ميليارد تومان اعتبار به آونگان را داد، ولي اين وعده هرگز محقق نشد. حتي بانك سپه كه قرار بود 4 ميليارد تومان تسهيلات در اختيار آونگان بگذارد، به دليل عدم ارائه سند از سوي مديرعامل آونگان (غلامعباس جعفري) از پرداخت تسهيلات خودداري كرد.
وي تاكيد مي كند: بنده حقوق سه ماه آخر 89 و شش ماه اول 90 را هنوز دريافت نكرده ام و با محاسبه سنوات خود، حدود 30 ميليون تومان از آونگان طلب دارم كه متاسفانه هيچ مسئولي پاسخگوي رسيدگي به اين مسئله نيست.
وي ادامه مي دهد: بيش از 90 نفر از پرسنل و كارگران شاغل و بازنشسته آونگان در پايان اسفند ماه 90، اعتراض نهايي خود را به دادگستري اعلام كردند و مقرر گرديد كه دادگستري با راي اعلام ورشكستگي كارخانه آونگان، از طريق مزايده اموال باقيمانده، مطالبات پرسنل و كارگران را پرداخت نمايد، ولي اعتراض مديرعامل سبب عقب افتادن صدور راي دادگاه شد. وي تصريح مي كند: متاسفانه آقاي جعفري با اعتراض زدن مكرر روي پرونده، سبب تاخير در اجراي حكم مي شود، در چنين شرايطي آقاي استانداري كجاست كه از آونگان حمايت كند؟!
وي مي افزايد: كارگران آونگان هيچگاه راضي نيستند كارخانه، ورشكسته اعلام و اموال آن توقيف شود تا به مطالباتشان برسند؛ ولي وقتي در ميان مسئولان استان، هيچ فرياد رسي نيست كه به مشكلات كارگران بلاتكليف و اوضاع نابسامان آونگان رسيدگي كند، مجبور به اين اقدام مي شوند. اين كارگر مي گويد: جعفري بدون هيچ دليلي فردي را كه به عنوان مدير كارخانه وارد مجموعه كرد، عذر او را خواست و از تاريخ 20 ارديبهشت سال جاري، فرد جديدي را وارد مجموعه نموده است.
وضعيت ‌آونگان اصلا رضايت بخش نيست
يكي ديگر از كارگران آونگان در خصوص تعويض مدير كارخانه آونگان توسط مديرعامل مي گويد: مشخص نيست چه دست هايي پشت پرده است كه نمي خواهند آونگان پا بگيرد وگرنه مظفري (مديركارخانه قبلي آونگان) تغيير شرايط را متناسب با وضعيت آونگان، مطلوب پيش مي برد. وي ادامه مي دهد: مدير كارخانه جديد آونگان كه حدود 40 روز از حضور وي در اراك مي گذرد، در مراسم معارفه اش اذعان داشت: با كيف پول نيامده است و هيچگونه تخصصي در حوزه صنعت و سازه ندارد…
وي با اشاره به اينكه سال گذشته تنها 4 ماه حقوق گرفته، مي گويد: وضعيت آونگان اصلا رضايت بخش نيست، در حال حاضر افرادي در آونگان شاغل هستند كه بيش از 19 ماه حقوق از شركت طلب دارند.
فضاي بحراني آونگان و شرايط ناآرام روحي و رواني كارگران سبب شده بود كه هيچ مديري جرات نداشته باشد وارد كارخانه شود
در اين ميان، مدير كارخانه آونگان كه در اسفند ماه در مراسمي رسمي و با حضور استاندار معرفي شد، مي گويد: من طبق قولي كه به مسئولان دادم و تاكيد كردم كه كارخانه آونگان را مي توان دوباره راه اندازي كرد؛ از هيچ تلاشي دريغ نكردم و بر همين اساس قراردادي 6 ماهه با مديرعامل آونگان منعقد كردم.
مظفري ادامه مي دهد: كمتر از 2 ماه، كارخانه را راه اندازي كردم و 2 كارگاه را نيز فعال نمودم، قرار بر اين بود كه جعفري، مواد اوليه تامين نمايد و كارگران مشغول به كار شوند كه همين امر محقق و توليدات بسياري از اين خط به اصفهان، شيراز، تهران و كرج صادر شد، ولي گويا اين فرد نمي خواهد كارخانه پا بگيرد؛ چرا كه معتقد است بنده نتوانسته ام انتظارات وي را برآورده كنم.
مظفري، تاكيد مي كند: فضاي بحراني آونگان و شرايط ناآرام روحي و رواني كارگران سبب شده بود كه هيچ مديري جرات نداشته باشد وارد كارخانه شود، ولي بنده با اراده اي محكم، خود را وارد مسائل آونگان كردم، اما متاسفانه بعد از 4 ماه حضور در آونگان، بدون آنكه چشم داشتي داشته باشيم، از آنجا بيرون آمدم. وي خطاب به جعفري مي گويد: از مدير كه نبايد انتظار معجزه داشت. بايد ابزار كار را براي او فراهم كرد.
***
از وضعيت اخير آونگان اينگونه استنباط مي شودكه ديگر نبايد انتظار چنداني از مسئولان استان داشت، چرا كه ظاهرا بحران آونگان آنقدر شدت يافته كه ديگر از هيچكس كاري ساخته نيست و ظاهرا هيچ عزمي نيز براي راه اندازي آونگان وجود ندارد. در سال حمايت از توليد ملي، چنين اتفاق ناميموني براي يك شهر صنعتي، بسيار تاسف بار است و مي طلبد كه دست هايي بالاتر از دست حمايتي مديران استاني به كمك آونگان بيايند، چرا كه حال آونگان واقعا خوب نيست.