امروز امروز : دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ / Monday, Apr 29, 2024 آخرین بروز رسانی آخرین بروز رسانی: ۸ بهمن ۱۳۹۳ [اخبار امروز: 0]
درباره ما تبلیغات در سایت ارتباط با ما فراخوان همکاری خروجی RSS

تبلیغات اینترنتی رایگان در استان مرکزی و اراک

بخش ویژه پایگاه های اینترنتی *** همه تبلیغات

تخفیف ویژه تبلیغات در پربازدیدترین سایت استان مرکزی

شرایط و تعرفه تبلیغات *** مشاهده آگهی ها و نیازمندیها

برای آنها که حرفه ای اخبار را دنبال می کنند

راهنمای استفاده از خبرخوان *** نسخه سریع مرکزی دیلی


موحدان سایبری و داغ نامه جسارت ها

موحدان سایبری و داغ نامه جسارت ها

کد مطلب: 42125 | تاریخ ارسال: 27 می 2012 | چاپ صفحه

برای مقابله با تهاجم فزاینده به افکار و اعتقادات ادیان توحیدی در جهت تخریب وجهه زیربناهای اعتقادی بشر چه باید کرد؟ ماجرای توهین اخیر چه بود؟ وظیفه ما چیست؟ آیا میتوان به همین چند مورد اعتراض مردمی و یا فعالان فرهنگی و مذهبی فضای سایبر اکتفا کرد؟ اهداف بلند مدت اینگونه تخریب ها چیست؟

اینجا اینترنت است

شهری که دوست داشتنی است بواسطه تنوع آدمها و اطلاعاتش ، اما در این شهر بزرگ و دوست داشتنی مثل همه شهرهای دیگر ( البته به سبک غربی ها ) کاباره و دیسکو و فاحشه خانه هم وجود دارد. در کنار اینهمه زرق و برق و زیبایی ظاهری و جذابیت های فلسفی بدون شک باید زشتی و پلشتی هم وجود د اشته باشد و صد البته که وجود دارد و ایکاش وجود نداشت و می شد این شهر اینترنتی را همان مدینه فاضله دانست. با فرض اینکه همگی به اثرات رسانه ها در دنیای کنونی واقف هستیم فرض کنید موثر ترین پدیده این قرن ما را به سمت صلاح و ایمان پیش ببرد که عامل چه دنیای دوست داشتنی می بود گرچه وقتی دقت می کنیم ردپای تفکر سلطه طلبانه رسانه های شیطان محور را در بدبختی های بشر امروز به وضوح می بینیم.

نسل جدید حرامیان و تعرض به افکار و اندیشه ها

طبیعتا در این شهر با کوچه پس کوچه های غریب و آدمهای عجیب باید آمادگی هر تعرضی را هم داشت علی الخصوص وقتی حرامیان به عزم غارت اندیشه و وهن بنیان های فکری کاربران قدم بردارند و باید همیشه آماده بود که از پس ظاهر معصوم هر عروسک دوست داشتنی و کوچک ، هیولایی آدمخوار درآید و غیر انسانی ترین تعرض ، یعنی به فکر و اندیشه و عقیده فرد صورت گیرد که انسان بی فکر و عقیده و اندیشه نه ناموس خاک و وطن می شناسد و نه خون غیرت ناموس در رگهایش به جوشش در می آید و نه اندیشه فردا دارد و نه عقیده به فردای بهتر از امروز. اینجاست که یک ویروس فکری می تواند بنیان یک جامعه را بر باد دهد و اینها همان نسل جدید حرامیان هستند.حرامیانی که از آنها به حرامیان رسانه ای هم تعبیر می شود.

رنجنامه توهین از آدم تا خاتم

سالهاست در دنیای واقعی ، اعتقادات مذهبی مورد وهن شیطان صفتان انسان نما قرار گرفته است و به بهانه یک مفهوم انتزاعی منسوب به آزادی عقیده و بیان همچون حرامیان بر اندیشه و اعتقادات دیگران می تازند. تاریخ شاهد بوده است که هزاران سال مقدسات ادیان الهی مورد بدترین توهین ها قرار گرفته و ساحت مقدس پیام آوران الهی توسط کثیف ترین انسان های روزگار مورد بدترین توهین ها قرار گرفته که بر دل هر مومن موحدی داغ رنجش می نهد. این توهین ها در راستای روند تاریخی تمامیت خواهی قابیلیان بوده و بدون شک بدست منجی آخر الزمان ، نسل آنها برای همیشه برچیده خواهد شد و جهان روی خوش به خود خواهد دید.

فرزندان شیطان به سیاق شیطانی

این توهین های آشکار به مقدسات و عقاید ، در لحظه لحظه تاریخ ، وجود داشته و همه مردان الهی و زنان پاک تاریخ ، بگونه ای از این هجمه شیطانی  آزرده خاطرند و متاسفانه این فرزندان شیطان از روزهای ابتدایی تاریخ تا هم اکنون به سیاق ارباب بزرگ خود در پی انحراف مسیر الهی انسان بوده و هستند و از هیچ جنایتی در رسیدن به آمال پلیدشان ، فروگذار نبوده و نخواهند بود همانگونه که برای رسیدن به اهداف شیطانی خود ، خون بهترین انسان های تاریخ را ریخته و حتی تمام تلاششان را کردند که بخش هایی از تاریخ را به نفع خودشان تحریف نمایند و البته وعده الهی پایمال نشدن خون های به ناحق ریخته شده انسان های برگزیده نسل بشر بوده است.

بستری آماده برای اجرای ترور اندیشه

متاسفانه رشد ابزارهای ارتباطی که عموما فناوری هایشان در اختیار سرمایه داران وابسته به ادامه تاریخی همان محافل و نسل توهین کنندگان می باشد نیز به ابزاری برای بسط اندیشه های شیطانی بدل گشته که در این آشفته بازار شهر جهانی اینترنت ، به یکی از اهداف مخفی و البته بنیادی رسانه بدل گشته و البته ضعف تئوری و عملیاتی سایر افکار و عقاید هم در زمینه علوم مرتبط با شهروندی این شهر نفرین شده بی ارتباط با موفقیت تفکر غالب در فضای این شهر پیوسته نیست.

جریان تاریخی و عناد شیطان را فراموش نکنیم

امروز و در این شهر بی سامان شبکه ها و در پی روال و مشی فکری مدیران محتوایی شهر اینترنت و اربابان رسانه های جهان ، دوباره مقدسات یکی از ادیان الهی ، مورد توهین بی شرمانه قرار گرفته است. اتفاقا مذهب و شریعت هدف ، یکی از موفق ترین و تاثیر گذار ترین اندیشه های جهان مدرن بوده و بنوعی این توهین شاید به جهت انحراف افکار عمومی از تاثیر پذیری جهانیان از اندیشه اسلامی تشیع صورت گرفته که باید در مقابله با مصادیق این انحراف بزرگ و توهین بی شرمانه اصل ماجرا را هم در نظر داشت و لحظه ای از این عناد تاریخی چشم نپوشید.

چه باید کرد؟

حال که ابرهه ها سوار بر غول های رسانه ای به جنگ کعبه اندیشه شیعیان می آیند باید چه کرد؟ باید دست روی دست گذاشت؟ باید سکوت کرد؟ باید هراسان جیغ زد و فریاد کشید؟ باید عصبی بود و زبان به ناسزا گشود؟ باید سرخورده زانوی غم بغل کرد و کنج عزلت گزید؟ باید به بهانه نشر وهن در جامعه نسل پیشرو جوان را از دانستن رازهای سر به مهر تاریخ و یافتن مصداق های امروزی جنگ حق و باطل محروم کرد؟ باید از ظرفیت حضور اهالی متعهد فرهنگ برای محکومیت این جریان چشم پوشی کرد؟ باید از رقم های چند هزار نفری سپاه ابرهه ترسید و خیل میلیونی لشگر موحدان جهان را نادیده گرفت؟ یا فراموش کرد که خدای کعبه حق و حقیقت ، پشتیبان حق جویان و حق خواهان و حق گویان تاریخ بوده ، هست و خواهد بود؟ بالاخره تکلیف چیست و باید چه کرد؟

مکرو و مکرالله…

گرچه سالهاست سپاه امثال ابرهه های تاریخ در حال تاختن به سمت کعبه اندیشه موحدان است ولی باید با چشم دل دید که نتیجه این تاخت و تازها چه بوده است جز بیداری ملت ها و نفرت روز افزون نسبت به رونمایی از تفکر کثیف و ضد بشری شیطان؟ گرچه سالهاست سپاه بدطینت شیطانیان همه اموال و افکار و فرصت هایش را بسیج کرده اما جز این بوده که بعد از بررسی تاریخی همه لحظات تاریخ بشر ، باید به گرفتاری همه مکر کنندگان در دام مکر الهی ایمان آورد؟ ولی وعده پشتیبانی الهی نافی مسئولیت تاریخی ما نیست که باید از جان و مال و ناموس و آبرویمان برای اعتقاداتمان مایه بگذاریم…

ما بی شماریم

قریب به یکسال است که کعبه دلمان ، ساحت مقدس یکی از امامان مظلوم ، در شهر گذایی اینترنت مورد هجمه و توهین بی شرمانه سپاهیان ابرهه های زمان قرار گرفته و شب اندیشان صبح ستیز همه ابزارهای شکلی و محتوایی خود را بسیج نموده اند که خللی در اعتقادات و مقدسات شیعیان وارد سازند. اکنون یکسال است که همه اذناب شیطان دست به کار شده اند تا توانسته اند یک لشگر یکی دو ده هزار عددی در کوچه پس کوچه شهر اینترنت با نقاب مجازی ( که معلوم هم نیست حتی اینقدر طرفدار داشته باشند ) مهیا نمایند غافل از اینکه اینها در برابر چند صد میلیون ، سیل خروشان شیعیان معتقد ، ولایت پذیر و جان بر کف مانند پر کاهی در سیلاب نابود خواهند شد. گرچه مومن نباید غافل باشد اما این لشگر فانتزی را باید با کجای جمعیت چند میلیاردی مسلمین ، چند صد میلیونی شیعیان و یا حتی چند ده میلیونی کاربران ایرانی اینترنت مقایسه کرد؟

باید دندان چرکین را کشید اما…

شاید تئوری جنگ نا متقارن درباره تاکتیک های جنگ نرم بالاخص در باب ارتباطات مجازی و دنیای اینترنت بیشتر از بقیه ابزارهای تکنیکی این روزها مصداق داشته باشد.با فرض اینکه باید با اینگونه تحرکات در فضای مجازی با تمامی ابزارهای حقوقی و اطلاعاتی برخورد کرد ولی باید در نظر داشت همیه برخوردهای ایجابی موفق تر از روش های سلبی بوده و هست.

مدل شبکه ای بهترین راهکار در جنگ نرم

بر همه فعالان متعهد و موحد فضای مجازی فرض است که برای از بین بردن این غده سرطانی تلاش نمایند ولی به نظر می رسد بهترین راهکار برای بی اثر کردن اینگونه سرمایه گذاری های اطلاعاتی و ارتباطی در جنگ نرم ، تقویت تولید محافل ، گروه ها و شبکه های تولید محتوای به اصطلاح سالم و پاک است که بتواند به نیازهای منطقی و روزمره عموم سلایق کاربران پاسخ دهد و البته در این راه استفاده از ابزارهای روز آمد و بومی شده جذاب فرض لازم می باشد. البته اینکه اجزاء این شبکه تولید محتوا چقدر چابکی و قدرت مانور ، پیوستگی و انسجام در عین استقلال رویه دارند باید مورد توجه جدی فعالانت فرهنگی و رسانه ای باشد.

خاکریز اصلی اینجاست

و اکنون خاکریز اصلی جنگ نرم اینجاست. ما هستیم و رزمندگان آماده نبرد که فقط سازماندهی و کمی حمایت لازم دارند. اگر دستی بر قلم داریم ، اگر صاحب سایت و یا وبلاگ هستیم ، اگر طبع شعری شیرین داریم ، اگر قریحه موسیقیایی داریم ، خلاصه اگر هنری داریم و یا بر فنونی مسلطیم که می شود با آن اندیشه ای را بسط داد و یا از اندیشه و تفکری دفاع کرد باید سنگری ساخت که مانع از سقوط و یا حتی تضعیف این خاکریز شود. باید همین حالا دست به کار شد. لحظه ها بسیار مغتنم هستند. باید قدر آنها را دانست چرا که یک لحظه می تواند یک پیروزی بزرگ و یا یک شکست تلخ را رقم بزند.

هنر خلاق و متعهد سلاح ارزنده سپاه نیکی ها

اگر برای تمسخر مقدساتمان دست به کار شده اند و با ابزارهای هنری رویای فتح سنگر به سنگر خاکریز مقدسات الهی را در سر می پرورانند یکی به جهت استفاده ابزاری و موثر از هنر در جنگ نرم است و دیگری به جهت آلودن ساحت مقدس هنر و جلوگیری از تولیدات فاخر که می تواند تعالی و پیشرفت بشر را به سمت انسان شدن رقم بزند. اینجاست که باید هنرمند متعهد بسان رزمنده ای جان بر کف سلاح هنر در دست بگیرد و نقشه های شوم پلید اندیشان را نقش بر آب کند.

رزمنده جنگ نرم ، چریک سایبری

باید سریع بود و پر جسارت و البته با چاشنی ایمان و اعتقاد می توان محکم تر قدم برداشت. باید هشیار بود. نباید فراموش کرد که اینها مصداقی از دشمنی دیرینه حق و باطل است. نباید ترسید. نباید غافل بود. البته در این نبرد مثل نبردهای امروزی که بسوی جنگ نا متقارن جهت می گیرند باید چریکی جنگید. در جنگ چریکی ، سرعت وارد آوردن ضربه به دشمن حرف اول را می زند. یک چریک باید در عمق خاک دشمن نفوذ کند و ضربه ای مهلک را به وی وارد سازد. یک چریک مسلمان و شیعه نه اهل ترس است و نه مصلحت اندیشی ، بلکه مقید به اصول شریعت است و جان نثار ولایت…

مومن هوشیار و زیرک است

باید هشیار بود که هدف از تمسخر ، تخریب و توهین مقدسات مذاهب توحیدی به هر بهانه ای ، تضعیف بخشی از جبهه منسجم موحدان تاریخ است که همیشه بزرگترین مانع و البته بزرگترین هدف جبهه کفر و تاریکی بوده و خواهد بود. باید نسبت به کوچکترین تحرکی در جبهه مقابل هشیاری و تدبیر و زیرکی به خرج داد. در تحلیلی ، بررسی و مقابله با مصادیق جنگ نرم نباید حتی ذره ای از شواهد را نادیده گرفت و البته در عملیاتی کردن دفاع هم باید از تمام ظرفیت های جبهه خودی استفاده کرد و این شاید مصداقی گویا باشد از اینکه مومن باید هوشیار و زیرک باشد.

برای همسنگر موحدم

فارغ از اینکه چه مذهبی داریم و پیرو کدام آیین الهی هستیم ، باید در نظر داشت که جبهه موحدان جهان تقویت شود. باید بدانیم و باور داشته باشیم در خاکریز مقابل سپاه شیطان و تاریکی موحدان تاریخ قرار دارند و فارغ از اینکه چه مذهب و آیینی دارند بدون شک دشمن درجه یک نسل توهین کنندگان و هتک کنندگان نسبت به مقدسات الهی بشر محسوب می شوند. باید همه موحدان جهان در جهت ایجاد جبهه توحیدی علیه لشگر شیطان دست بکار شوند و در راه حاکمیت خدامحور در جهان گریزی از وحدت پیروان ادیان الهی نیست. پس برای من فرقی نمی کند که به امام مظلوم هادی ( ع ) توهین شود یا به حضرت موسی ( ع ) یا حضرت عیسی مسیح ( ع ) و یا هر بنده خاص خداوند که حریمش بنوعی برای موحدین مقدس محسوب می شود.

ارادتمند – مدیر مسئول مرکزی دیلی

ارسال نظر برای این مطلب مسدود شده است.