به گزارش مرکزی دیلی و به نقل از خبرنگار مهر، باران مداوم سه روز اخیر در استان مرکزی جان تازه ای به این استان بخشید و مردم را خوشحال کرد، اکنون مردم با غنیمت شمردن فرصت، ریه های خود را از هوای پاک پر و هم زمان خدا را شکر می کنند.

باران های بهاری که مردم استان مدتها در انتظار آن بودند بالاخره از سمت رحمت الهی باریدن گرفته و صدای ” شرشر”  و ” جرجر”  آن روح ها جلا می بخشد.

استان مرکزی علیرغم اقلیمی که در زمستان ها داشت و فصلی سرد و طولانی را برای رسیدن به بهار پشت سر می گذاشت در این سالها از اصل خویش به دور افتاده و چند سالی خبر از زمستان های پر برف و زنده شدن خاطرات کودکی نیست.

بهارهای این استان نیز دستخوش تغییر شده، که بارش های اخیر دوباره  دست های شکرانه را به آسمان بلند کرد و بیش از شهرنشین ها روستائیان از بارش ها خوشحال شدند.

به عقیده کشاورزان باران های اخیر حکایت از فصلی سبز و پربار دارد و امیدوارند با تداوم باران های رحمت کشاورزی پر محصول تضمین شود.

 باران و زنده شدن خاطرات

رحمت الهی خاطرات کودکی را زنده کرد و زیر باران که راه می روی خود به خود شعرهای معصومانه کودکی تا نوجوانی و جوانی در ذهن زنده و مرور می شود.

” بارون میاد جر جر، پشت خونه هاجر، هاجر عروسی داره، دم خروسی داره ”

” باز باران با ترانه، با گوهرهای فراوان، می خورد بر بام خانه، یادم آید روز باران،گردش یک روز دیرین، خوب وشیرین …..”

” چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید ”

باران که می آید همه را خیس می کند، باران که می آید همه زیر بارش رحمت الهی قرار می گیرند، باران که می آید همه خستگی ها شسته می شود وجای آن را شادی می گیرد.

باران و گلی شدن لباس های اتو کشیده

باران حکایت دیگری هم دارد و آن پر شدن معابر از آب و پاشیدن آب روی آسفالت با حرکت تند هر خودرویی است و ان زمان است که لباس های اتوکشیده، نقش های مختلف آب وگل را به خود می گیرند.

البته حکایت اصلی گلی شدن لباس های اتوکشیده، نبود توازن و تراز آسفالت های خیابان و معابر نیز هست چرا که اگر آسفالت خیابان ها درست ریخته شده باشد نباید حجم زیادی از آب باران را در خود جمع کند.

از سوی دیگر نبود سیستمی که ار جمع شدن آبها در میادین مانند سیستم لوله کشی در زیر آسفالت، مشکل جمع شدن آب باران را دو چندان کرده است.

و همچنان هست مسائلی از این دست، که در شور و شوق مردم از بارش باران گم می شود.

 باران، فصل پاکی و شعر

باران سرمنشاء بسیاری از شعرها و غزل های ناب شاعران بوده و هست و شاید گل کردن طبع شور و شعری انسان است که تمایل دارد دقایقی و ساعاتی را زیر باران سپری کند.

خاصیت رحمت الهی در بهار رها شدن روح در طبیعت و ذات پاک خویش است و بدون استثناء همه شاعران در ورد باران شعر گفته و آن را وصف کردند.

و گویا این روزها گویی تماشای باران از پشت پنجره کتاب شعری را می طلبد پر از غزل های بهاری.

رنج های روز بارانی

روزهای بارانی در اوج زیبایی تداعی کننده غصه ها و رنج هایی نیز هست.

این روزها صاحبان سقفی که چه می کند، دخترکی که چکمه سوراخش در آب فرو می رود و پرآب می شود، دیوار نم گرفته اتاقک زیر زمین و دست های مستمندی که زیر باران برای یاری جستن از ما التماس می کند صحنه های رنج آور روزهای زیبای بارانی است.

شاید مکمل رحمت الهی در این روزها، افزوده شدن بر مهربانی های ماست تا قادر باشیم دست های نیازمند و محروم را به مهر بگیریم.

این روزها غصه ها و شادی ها، زیبایی ها و نازیبایی ها در هم آمیخته است و باید چشم داشت و دید، و حرکتی کرد.

 زیبایی این روزهای بارانی، با مهربانی ما صد چندان می شود و بی شک همین شکرانه ای است برای تداوم بارش رحمت الهی.