متاسفانه چند سالی است نگاه به برگزاری نمایشگاه صرفا تجاری شده و به مفهوم رسانه ای نمایشگاه اصلا و ابدا توجهی نمی شود. مفهوم رسانه ای نمایشگاه وقتی پر رنگ تر جلوه می کند که بجای تاکید بروی  صرف برگزاری یک نمایشگاه و برپاسازی چند غرفه و بازدید چند هزار نفر جمعیت ، برنامه برگزار کنندگان برای یک هدف مشخص و بازدید کنندگان متخصص مشخص باشد که متاسفانه کمتر در ایران و بخصوص استان ما این چنین موردی دیده می شود.

با توجه به اینکه وضعیت کسب و کار برای بنگاه ها سخت تر شده است بنظر می رسد فرصت خوبی برای برگزار کنندگان اینگونه نمایشگاه ها فراهم می آید که از تمایل بیشتر تولید کنندگان ، توزیع کنندگان کالا و ارائه دهندگان خدمات برای مشارکت در برگزاری و شرکت در نمایشگاه های تخصصی بهره برد که البته علیرغم این تمایل طبیعی و غیر قابل انکار ، فعالین اصناف و مشاغل دلایل قابل توجهی برای عدم مشارکت و بی تفاوتی به نمایشگاه های برگزار شده دارند که در نوع خود شنیدنی است.

وقتی از نامگذاری شرکت نمایشگاه ها بعنوان شرکت نمایشگاه های بین المللی غرب کشور مطلع شدیم برایمان جای بسی خرسندی بود که بالاخره یک مجموعه و یا حتی یک مدیر در استان می خواهد نام اراک و استان مرکزی را در بین استان های غرب کشور بلند آوازه نماید ولی متاسفانه بعد از این چند سال کمتر شاهد عزم جدی برای هدف فوق الذکر بودیم گرچه فعالیت کنونی بسیار پر رنگ تر و پر اثر تر از فعالیت مدیران قبلی این شرکت بوده ولی با توجه به ابزارهای در دسترس و همچنین راهکارهای اتخاذ شده ، تا هدف بلندی که برای این نمایشگاه عنوان شده سالها و شاید چند دهه فاصله داریم.

نکته مهمی که شاید بعنوان نقطه قوت فعالیت های اخیر این شرکت بتوان عنوان کرد ایجاد یک جدول زمانی برای برگزاری نمایشگاه ها بود که با توجه به پتانسیل های شخصی مدیریت فعلی این شرکت در جایگاه مدیریت مجمع امور صنفی به فعالیت های جدید این نمایشگاه افزوده است ولی دلیل اینکه برآیند کلی برگزاری این نمایشگاه ها را نمیتوان مثبت ارزیابی نمود عدم وجود تیم های مشاور بعنوان نخبگان متخصص در کنار تیم برگزار کننده نمایشگاه ها میتوان عنوان کرد.

بهر حال مواردی درباره نمایشگاه های برگزار شده عنوان می شود که در عمل به واقعیت نمی پیوندد که خود همین بر شیب منحنی نزولی کیفی نمایشگاه های و طبیعتا عدم اقبال به مشارکت در اینگونه نمایشگاه ها خواهد افزود و در این رقابت کیفی بزرگترین بازنده بازدید کنندگان هستند که وقت خود را برای حضور در مکانی که با شهر فاصله نه چندان کمی دارد بیهوده تلفن نموده اند و شاید بزرگترین قربانی این نگاه کمی خود نمایشگاه باشد که اعتماد و حسن نظر عمومی مردم را از دست می دهد.

برای مثال نمایشگاه تخصصی نوزاد و کودک یکی از نمونه های بارز این نگاه کمی بود. چرا که بجای بکار گیری شرکت های بزرگ تولید کننده که بدون شک به اعتبار و جامع بودن نمایشگاه اضافه می کردند به حضور چند فروشنده واسطه آنهم با اجناسی نه چندان متنوع و با کیفیت که بدون شک با نگاهی صرفا تجاری به نمایشگاه آمده بودند و همچنین محیطی غیر تخصصی که شامل قهوه فروشی و عطر فروشی و … بود.براستی مخاطبان درباره برگزاری اینگونه نمایشگاه ها چه نظری دارند؟

بیش از هر قضاوتی درباره ضعف غیر قابل انکار برگزار کنندگان باید دید بعد از این افت کیفی نمایشگاه حتی نسبت به اوایل شروع فعالیت مدیریت کنونی این شرکت چه تدابیری توسط فعالان این عرصه اتخاذ می شود و اصلا آیا کیفیت برای این شرکت اهمیت داشته و دارد و یا کماکان با سبک و سیاق گذشته و باری به هر جهت فقط بر تعداد نمایشگاه های برگزار شده افزوده خواهد شد؟

بهر حال دلیل عدم مشارکت گسترده فعالین اصناف که لزوما باید از افراد توانمند هر صنف باشند یکی از ابهامات مدیریتی نمایشگاه ها محسوب می شود که بجز اینکه باید در کانون توجه قرار گیرد جای بررسی و آسیب شناسی هم دارد که امیدواریم با بکار گیری نخبگان اطلاع رسانی و تبلیغات و استفاده از شیوه های نوین علم تبلیغ و اطلاع رسانی و همچنین با تعامل گسترده با صنوف برای هر نمایشگاه تخصصی ، مفهوم واقعی نمایشگاه برای بهبود درزا مدت و حتی کوتاه مدت کسب و کار نمود پیدا کند نه اینکه صرفا به برگزاری یک بازارچه فصلی محلی عنوان نمایشگاه بین المللی الصاق شود و فرصت های طلایی برای خدمت به مردم و صنعتگران و تولید کنندگان و ارائه دهندگان کالا و خدمات در اختیار واسطه ها قرار گیرد.

امیدواریم بزودی و طی نمایشگاه های پیش رو ناچار نباشیم حرف های تکراری سالهای گذشته را دوباره و چند باره بازخوانی نماییم و البته هیچکس هم عین خیالش نباشد…