شهيدان والامقام سند مظلوميت و استقامت ملت رشيد ايران اسلامي هستند كه تا انتهاي تاريخ نام آنان در دفتر افتخارات ميهن عزيزمان ماندگار است.
شهيد ‘عقيل صالحي مرزيجراني’ فرزند ابراهيم در سال 1339 پا به عرصه وجود گذاشت تا ادامه دهنده راه سرخ شهيدان كربلا شود و خون پاك خويش را خالصانه و عاشقانه تقديم اسلام كند.
اين شهيد عزيز عاشق امام (ره) بود و علاقه شديدي به كارهاي فني داشته و همواره به پدر و مادر خود احترام مي گذاشت و به انجام فرائض ديني توجه خاصي داشت.
پنج روز تنها فاصله زماني ميان روزهاي اعزام تا شهادت اين شهيد بود و به همين خاطر نوشته اي و وصيت نامه اي از وي بر جا نمانده است.
شهيد صالحي مرزيجراني در تاريخ پنجم مرداد سال 1361 در منطقه عملياتي فكه به درجه شهادت نائل آمد اما پيكر پاك وي پس از 9 سال به دست خانواده عزيز اين شهيد والامقام رسيد.
خاطره اي از زبان مادر و پدر شهيد: ‘در خانه بوديم، ناگهان نوري در خانه پيدا شد و ديديم كه جواني نوراني در خانه است و فردا فهميديم كه حسين به شهادت رسيده است’.
در قسمت ديگري از اين خاطره آمده است: ‘بار آخري كه مي خواست به جبهه برود كه خودش فرمانده بود مي گفت: پدر تو ناراحت نباش، من آرزوي شهادت را دارم و ان شاءالله به آرزويم مي رسم’.