درباره نادیده گرفتن رسانه های مجازی استان / به قلم دبیر سرویس سیاسی مرکزی نیوز

بدون اینکه قصد توهین به هیچکدام از رسانه های مجازی فعال در استان و بنای بی توجهی به مجاهدات فعالین این عرصه را داشته باشیم ، باید بپذیریم که در این شرایط رسانه ای ، فرق میان رسانه های رسمی و رسانه های نیمه رسمی – غیر رسمی ، همان فرق دوچرخه و هواپیماست که عموما بدلیل تجربه و اطلاعات کم و محدود مشاورین تصمیم سازان کشوری و حتی استانی ناخواسته مورد اغماض قرار گرفته می شود والبته از این گذر تهدیدات بالقوه ای هم بالفعل می شوند که در این مجال بنای پرداختن به تهدیدات را نداریم.

گهگاه می شنویم و در رسانه ها می خوانیم که برخی مدیران و مسئولین بواسطه اشاره مستقیم و یا غیر مستقیم به حضور و تاثیرات فضای مجازی ، این مفهوم را می رسانند که بالاخره بعد از چندین سال حضور موثر رسانه های فضای مجازی در تعاملات رسانه ای کشور ، این حضور را قبول کرده اند. گرچه نوع این برنامه ریزی ، تصمیم سازی وعنوان کردن ها به تعبیری ضعف دانش و بینش این عزیزان در این حوزه خطیر را نشان می دهد ولی بهر حال جای امیدواری است که اکنون بجای آن مقاومت های گذشته در برابر مفهوم فضای مجازی ، این حضور را قبول دارند که بنوعی یک قدم رو به جلو محسوب می شود و امیدواریم اثرات مثبت این تفکر را در تبدیل تهدیدات این فضا به فرصت های طلایی نظام و سیر تعالی انقلاب شاهد باشیم.

اما پیرامون اینچنین اظهارات ، موارد و ابهاماتی هم وجود دارد که برای فعالان این عرصه که دغدغه اندگاری و پویایی انقلاب و نظام را دارند نگرانی هایی را فراهم آورده است و بنظر می رسد پاسخگویی شفاف تصمیم سازان و مجریان  بتواند ابعاد مبهم و چالش برانگیز این عرصه را روشن نماید. بی شک در صورت اتخاذ سیاست اقناعی و جلب اعتماد نسبت به نخبگان فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی استان ، ظرفیت بوجود آمده می تواند بستر مناسبی برای همکاری ها و تعاملات آینده باشد.

باید بپذیریم اکنون با فراگیر شدن رسانه های سایبری مانند وب سایتها و وبلاگهای خبری محلی ، توانمندی های بالقوه فضای مجازی برای برخی مدیران و دولتی ها آشکار شده است. مثلا جالب است بدانیم این خبرگزاریها مدتهاست که وجود داشته اند و اکثرا سالهاست در حال فعالیت هستند ولی بعد از موج حضور موثر رسانه های مجازی غیر رسمی و نیمه رسمی در فضای اطلاع رسانی است که مورد توجه قرار می گیرند و حضور آنها بیش از گذشته حس می شود و از آنها بعنوان متولیان این فضا دعوت بعمل می آید.

البته این واضح و مبرهن است که هویت و جذابیت فضای مجازی کنونی بیشتر از آنچه در آمار و مکتوبات دولتی ها ، فضای رسمی شناخته می شود فضای نیمه رسمی و حتی غیر رسمی حضور و اعتبار غیر دولتی هاست که متاسفانه شاید یک دهه دیگر طول بکشد تا این مفهوم برای برخی مدیران اثبات شود و به فکر استفاده از این فضا بیفتند که یقینا دوره ها و شرایط دیگری هم در فضای رسانه آمده و رفته باشند و چه بسا سلایق مخاطبان و کاربران با آمدن فناوری های جدید تغییر کرده باشد.

بدون شک یکی از دلایل مهمی که اکنون مدیران را به فکر استفاده از فرصت های فضای مجازی انداخته است موج بی سابقه حضور رسانه های غیر رسمی همچون وبلاگ ها و نیمه رسمی همچون سایتهای خبری و تحلیلی است که البته این عزیزان در عکس العمل به این فضا بنوعی غیر کارشناسی عمل نموده اند چرا که در پاسخ به یک معلول بدنبال علتی دیگر می گردند که کمترین ارتباط را با علت اصلی داشته و چه بسا ذهن مدیران را از عوامل و علتهای اصلی دور نگه دارد.

حتی نگاه به فعالین اینگونه رسانه ها در شهرها و استانهای مختلف متفاوت است.جالب است بدانیم در اکثر استان های کشور جوابیه هایی به ادعاهای مطرح شده در سایت های خبری داده می شود ولی در استان مرکزی بجز یک مورد که در زمان مدیریت سابق رسانه استانی شبکه آفتاب به مرکزی دیلی داده شد تا کنون هیچ پاسخی مستقیم یا غیر مستقیمی به سوالات و ابهامات مطروحه در رسانه های فضای مجازی داده نشده است.

شنیده شده که از نظر عزیزان مسئول این سوالات غیر کارشناسی و یا بدون اطلاع مطرح شده که باید در جواب گفت در صورت طرح اشتباه سوال هم میتوان با پاسخگویی مناسب و ارسال جوابیه نسبت به تنویر افکار عمومی در آن مورد خاص اقدام نمود که متاسفانه این رویه معقول هم در استان مرکزی معمول نیست!!! البته گمانه های دیگری هم از قبیل اینکه متولیان ارتباطات دستگاه های دولتی و همچنین مدیران این ادارات به اینگونه عکس العمل های افکار عمومی بی توجه و یا بی اطلاعند هم در این میان مطرح می شود که مطالعه و بررسی فعالیت های این حوزه از نزدیک به واقع بودن این ادعا نشان دارد.

می دانیم و تجربه هم اثبات نموده است سیاست گفتگوی کنایه آمیز و غیر شفاف با نخبگان و فعالان عرصه رسانه ، نتایج مثبتی را به همراه نخواهد داشت و در برخی موارد اثر معکوس داشته و دارد. در این مورد خاص نیز نقش و تاثیر رسانه های رسمی برای پاسخگویی به فضای نیمه – غیر رسمی بالا نیست و در توجیه علتهای جذابیت رسانه ، تفاوت های شکی و محتوایی زیادی وجود دارد.

یکی از دلایل جذابیت فضاهای نیمه رسمی و غیر رسمی برای مخاطبان اینست که برتری تعاملی فضای مجازی نسبت به رسانه های مکتوب و رسانه های رسمی که محدودیتهای خاص خود را دارند بیش از پیش مخاطبان را به اینگونه فضاها سوق می دهد. مثلا در مورد یک وبلاگ ، آزادی انتشار نظرات دیگران و همچنین امکان درج نقل قول ها ، نظرات و نقدها ، بسیار فرایند ساده تری نسبت به تایید و انتشار نظرات در یک خبرگزاری رسمی دارد و صد البته چنانچه آموزش ها و تذکرات لازم به مدیران و صاحبان رسانه های نیمه رسمی و غیر رسمی سایبری داده نشود شاید خود آنها به پیاده نظام بازی دشمن بدل شوند و آسیبهای بزرگی از طریق همین فعالیت رسانه ای به ظاهر خیرخواهانه برای نظام و انقلاب پیش بیاید که اغلب این آسیب در هنگام قهر متولیان نظام با فضاهای نیمه رسمی و غیر رسمی صورت پذیرفته است.

دلیل دیگرتفاوت رسانه های رسمی با رسانه های غیر- نیمه رسمی ، گوناگونی نوعی و شکلی این فضاهاست که در بهترین حالت یک مدیریت متمرکز دولتی به هیچ عنوان نخواهد توانست فضای متنوع رسانه های غیر رسمی را با شاخصه های منحصر بفرد خود ، ساخته و مدیریت نماید و بدون شک با فرض چنین عزمی باید از ولنگاری و از دست رفتن این فضا نگران بود ، چرا که نیروی انسانی که قرار است این فضا را مدیریت کند با آن تعداد و آن نگاه حرفه ای و کیفی در بدنه دولت وجود ندارد و البته وضعیت کنونی حضور دولتی ها در فضای مجازی خود گواهی بر این مدعاست چرا که حتی پتانسیل ساخت و مدیریت و پشتیبانی سایت های جذاب و کاربردی اطلاع رسانی دولتی وجود نداشته یا به میزان پایین وجود دارد.

این مقاوت برخی تصمیم سازان برای پذیرفتن حضور و به رسمیت شناختن فضای نیمه رسمی و غیر رسمی مجازی و بالتبع فعالان این عرصه ، غیر قابل درک است چرا که نمیتوان با پاک کردن صورت مساله مشکلی را آنهم در حوزه رسانه حل کرد. آنچه از این عزیزان انتظار می رود اندیشیدن تدبیری مناسب برای به بازی گرفتن ظرفیتهای مردمی و خود جوش نظام در عرصه سایبری و به رسمیت شناختن پتانسیل های غیر دولتی است نه اینکه سازوکارهای دولتی را بدون برنامه ریزی و کارشناسی متخصصان گسترش دهیم و به مرور زمان همین حداقل پویایی و چابکی را از بدنه اطلاع رسانی دولت بگیریم.

امید است ببینیم و بشنویم که ظرفیتهای غیر رسمی این فضا به ظرفیتهای نیمه رسمی و ظرفیتهای نیمه رسمی به ظرفیتهای رسمی فضای مجازی بدل شوند چرا که در این حالت ، امکان پیش بردن منافع نظام در فضای مجازی و با برنامه ریزی در تکیه بر توانمندی های غیر دولتی ، با کمترین هزینه و آسیب مقدور خواهد شد.

بنا نیست در این مجال زحمات بیدریغ رسانه های رسمی نادیده انگاشته شود ولی بر این مورد تاکید داریم که این رسانه ها با اهداف کلان مدیریت خود ( که بدون شک در راستای اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی برنامه ریزی شده است ) در حال فعالیت هستند و تمام تلاششان را در این حوزه بکار گرفته اند و صد البته برآیند مناسب و متناسبی هم در فعالیت خود داشته اند ، اما با نگاهی به ساختار و دیدگاه مدیریتی این رسانه ها در می یابیم که از چابکی لازم برای عوض کردن شرایط و قواعد بازی به نفع نظام برخوردار نیستند حتی در رقابت با رسانه های غیر رسمی ابزارهای موفقی ندارند که بنوعی آلترناتیو این فضا محسوب شوند و نباید نادانسته  با بی تفاوتی به عوامل و بازیگران اصلی که همان رسانه های نیمه رسمی و غیر رسمی هستند ، عرصه را برای حضور و جولان عوامل هدفمند بیگانه آزاد و باز گذاشت.

بهر حال در میان تصمیم سازی ، قانون گذاری و برنامه ریزی ها جای خالی رسانه های فعال و نیمه رسمی و البته غیر دولتی و حتی برگزیدگان صنفی آنها بیش از پیش نمایان می شود که بازیگران اصلی عرصه فضای مجازی همین ها هستند و بیش از پیش بر این فضا تاثیر خواهند گذاشت. اینها هستند که بیش از گذشته و بیش از دیگران نیازمند راهنمایی و مشاوره  مدیران ، مجریان و ناظران دولتی هستند که متاسفانه نوعی محسوس از ترس مدیریتی در تعامل و برخورد با این رسانه ها مشاهده می شود که می تواند در دراز مدت به بی اعتمادی و فاصله گرفتن این رسانه های از اهداف نظام بینجامد.البته منظور نگارند خط دهی مستقیم و اعمال سلایق و فشار برای حذف یا درج اخبار نیست و این نکته باید به جد مورد توجه قرار گیرد.

در عین حال چشم داشتن به تاثیرات کوتاه مدت رسانه های رسمی بر رسانه های نیمه رسمی و غیر رسمی فضای مجازی آنهم با این چارچوب رسانه ای ، نوعی ساده انگاری است چرا که ذاتا مخاطبان این دو حوزه ، هم در رفتار و کنشهای سیاسی و اجتماعی و هم در شکل اثر گذاری اجتماعی با هم متفاوت خواهند بود. پس انتظار دعوت و به بازی گرفتن رسانه های نیمه رسمی و غیر رسمی البته در چارچوب های قانونی انتظاری بی مورد نیست و چندان دور از ذهن بنظر نمی رسد که فرصت های طلایی از این گذار نصیب نظام شود.

مثلا در هنگامی که رسانه های نیمه رسمی و غیر رسمی تعاملات و نشست های تخصصی و موضوعی ندارند و صد البته در نگاه برخی مدیران بعنوان عوامل بیرونی با نگاه امنیتی و سیاسی صرف بررسی و آنالیز شوند ، در دام برخی گروه های سیاسی و حتی معاند می افتند که چه بسا دلمشغولی شان کسب منافع نامشروع ، دشمنی و آسیب رساندن به نظام است.

همین جو بی اخلاقی که گهکاه در برخی وبلاگ ها و وب سایتها دیده می شود در پس همین فضای مبهم و غیر رسمی و غیر شفاف یوجود می آید که در صورت عزمی برای گرد آوری توانمندی های سایبری دوستداران نظام و انقلاب و هرچه بیشتر شفاف سازی فضای اطلاع رسانی ، حرکتی سازنده برای به حاشیه رفتن اینگونه فعالیتهای مخرب آغاز خواهد شد که بدون شک از پویایی و پاکی مثال زدنی برای تاثیر گذاری مثبت بر سیاست ، جامعه و فرهنگ برخوردار خواهد بود.

بهر حال علیرغم اینکه فرصت های منحصر بفرد گذشته از دست رفته اند باز هم جای خالی تشکل صنفی رسانه های غیر رسمی و نیمه رسمی فعال در استان و برگزاری نشستها و تعاملات مسئولین حوزه فرهنگ و سیاست با فعالان این حوزه ، بشدت احساس می شود و بنظر می رسد با توجه به نگاه های امنیتی و سیاسی صرف برخی مدیران اجرایی به این حوزه ، باید قبل از هر حرکتی جلسات توجیهی برای برخی مدیران برگزار شود و به مرور نگاه های مدیران میانی به این فضا تغییر پیدا کند و بیش از اینکه به چشم یک تهدید و با ترس و احتیاط بیش از حد به این فضا بنگریم به فرصتهایی که به سرعت در گذرند بیندیشیم و در روند تسریع تبدیل برخوردهای صلبی به ایجابی تمام هم و غم دلسوزان نظام فرض گردد.

مدیران و دست اندرکاران مرکزی نیوز و رسانه های همسو آمادگی خود را برای اطلاع رسانی و همکاری برای برگزاری جلسات هم اندیشی اصحاب رسانه های مجازی و همچنین ایجاد تشکل صنفی فعالان این عرصه در استان اعلام می دارند و امیدواریم این فضای توجه و تعامل با رسانه های مجازی استان بعد از اتمام انتخابات هم در استان پایدار و با قوت پیگیری شود.

انشاء الله

مطلب مرتبط : دوستان عزیز! لطفا صورت مسئله فراموش نشود…