مدت زمان نسبت طولانی است که مردم شهر اراک با مساله آلودگی هوا دست و پنجه نرم می کنند و برای زنده ماندن نفس می کشند قافل از اینکه  هر نفسی که در این شهر فرو می رود الزاما ممد حیات نیست و چون بر می آید مفرح ذات!! زیرا با هر نفسی که فرو می رود فلوراید همراه است و چون بر می آید سرفه و سردرد!! هر چند امیدواریم چنین مطلبی صحت نداشته باشد، لکن حسب شنیده ها آلودگی موجود در هوای شهر اراک باعث ایجاد افسردگی ، کند ذهنی و بسیاری بیماری های گوناگون می شود و مسوولین نیز جهت کاهش آلودگی اقدامات مفیدی را انجام داده اند که به طور اخص می توان به مساله ی کارخانه ی آلومینیوم اشاره کرد، مساله ای با قدمت 19 ساله که ارگان های مختلفی از جمله محیط زیست، دادسرا، استانداری، فرمانداری، مجلس و… جهت حل آن و حفظ سلامت جان و تن و ذهن مردم قدمهای مثبتی برداشته اند که در همین مقال از کلیه زحمات آنها تشکر و قدردانی می شود و به کرات به آلوده کننده بودن این کارخانه اشاره کرده اند، ولیکن کارخانه ایرالکو در طی این مدت منافع اقتصادی خود را اهم بر حفظ سلامت انسان ها و محیط زیست دانسته و در تلاش بوده است تا با سپر قرار دادن پرسنل خود در برابر اقدامات قانونی و به حق مقامات ذی صلاح ، قانون را نادیده انگاشته و همچنان به فعالیت های خود جهت کسب منفعت با آلوده کردن هوای شهر اقدام نماید. بیچاره مردمان شهرمان که دلخوش به صنعتی هستند که برایشان به جای زندگی، هوای آلوده به همراه دارد تا تنفس کنند و این هوای آلوده را به عمق وجود خود فرو برند و  منافع اقتصادی آن را صرف “دوا و دکتر” کنند و باز دلخوش آن باشند که زنده اند و زندگی می کنند!!

در پی اقدامات قانونی و چندین و چند ساله ی اداره محیط زیست و زحمات بسیار مسوولین و پرسنل این اداره و با مساعدت های مقامات قضائی استان از جمله داستان های  شجاع و دلیر شهرستان اراک که “پی همه چیز را به تن خود مالیدند” تا اولا حافظ سلامت جسم و جان مردم باشند و ثانیا قانون را به درستی اجرا نمایند، در چندین نوبت تعدادی از دیگ های آلوده کننده آلومینوم از مدار تولید خارج شد و قرار بر این بود تا قبل از سال جدید(1390) حسب شنیده ها تعداد 70 دیگ دیگر نیز از مدار خارج شود که به طور غیرقابل باوری شنیده شد، شرکت آلومینوم از دیوان عدالت اداری “دستور موقت” گرفته است تا از اجرای دستور دادستان جلوگیری بعمل آید!!!!!!
جناب آقای دادستان، از 19 سال پیش قرار بوده تا دیگ های آلوده کنند بسته شوند، شرکت آلومینیوم نیز خود به این امر اعتراف دارد که دیگ های خطوط قدیمی شرکت آلوده کننده هستند، چرا که در چندین و چند نوبت چه در مجلس و چه در مکان های دیگر موافقت کرده اند که دیگ های آلوده کننده را خود شرکت راسا از مدار خارج کند، حال چگونه است که یک شبه قانون به نفع بیماری مردم شهر اراک تغییر می کند و دیوان محترم عدالت اداری “دستور موقت” صادر می کند؟!چگونه شد که وقتی ایرالکو به یک شرکت خصوصی تبدیل شد قانون هم عوض شد؟! آیا قانون در دیوان عدالت اداری با قانون در اراک فرق می کند؟! مردم شهر اراک تا کی باید این روند را تحمل کنند؟! تا کی باید هوای آلوده تنفس کنند؟! تا کی باید با هر نفس خود فلوراید فرو کشند و با هر بازدم خود سرفه و سردرد داشته باشند؟! تا کی؟! تا کی؟! تا کی؟! تا کی؟! تا کی؟! تا کی؟!
جناب آقای دادستان، دستمان به دامنت، داریم خفه می شیم، کاری بکن!