امروز : یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ / Sunday, May 19, 2024
آخرین بروز رسانی: ۸ بهمن ۱۳۹۳
[اخبار امروز: 0]
نقد یک هفته نامه محلی بر ازدواج موقت
کد مطلب: 2057 | تاریخ ارسال: 16 ژوئن 2009 |
به گزارش مرکزی دیلی ، هفته نامه استانی نامه امیر در شماره اخیر خود به مناسبت میلاد حضرت زهرا (س) با نگاهی انتقادی به مسائل مبتلا به زنان پرداخته است. در ابتدای این مقاله به عدم جایگاه زن در ایران در عصر حاضر اشاره شده است و با نگاهی سیاه نمایانه از ظلم و جری […]
به گزارش مرکزی دیلی ، هفته نامه استانی نامه امیر در شماره اخیر خود به مناسبت میلاد حضرت زهرا (س) با نگاهی انتقادی به مسائل مبتلا به زنان پرداخته است. در ابتدای این مقاله به عدم جایگاه زن در ایران در عصر حاضر اشاره شده است و با نگاهی سیاه نمایانه از ظلم و جری که در حق زنان جامعه روا داشته می شود به این موضوع پرداخته است و در ادامه مسئله ازدواج موقت را بصورت کاملا سطحی و ژورنالیستی مورد بررسی کوتاه قرار داده است که جای ان دارد بصورت عمیق و کارشناسانه و خارج از نگاههای فمینیستی به مسائل مبتلا به جامعه زنان ایرانی پرداخته شود و از اظهار نظر های غیر کارشناسی اکیدا خودداری گردد. در ادامه متن کامل این مطلب را می خوانیم :
20 ارديبهشت ماه روز جهاني مادر بود اما شايد خيلي ها آن را نمي دانستند ، 24 خرداد هم روز تولد بانو فاطمه زهرا (س) در کشور ما روز زن و روز مادر نامگذاري شده است روزي که همه زنان و مادران در آن ظاهراً تکريم مي شوند. زن بودن و مادر بودن بنابر قواعد و شيوه هاي زندگي زنان در ديگر کشورهاي جهان شايد دو مقوله جدا شدني باشد اما درايران جمع پذير شده و جالب اين است که مادر ايراني اين را به اجبار يا اختيار پذيرفته بر خلاف زنان که نياز به جهاني شدن و همگام جهان بودن بر ايشان مهم است و در روز 8 مارس و قبل و بعد از آن مراسم بر پا مي کنند ، زن و مادر ايراني يا با قوانين جابرانه و حاکمانه در حوزه اشتغال کاملاً مردانه بسوي مشاغل کم درآمد فراخوانده شده و يا با استفاده تشريفاتي گاه در هسته هاي مديريتي ديده مي شود ، يا به عنصري فراموش شده در خانه تبديل و يا با سنت هاي کهنه و پوسيده به وسيله اي براي عياشي بصورت همسر دائم يا زن صيغه اي با معضلات و مشکلات بسيار قرباني مي شود. امروز در گراميداشت روز زن و مادر نمي خواهم مطابق سنت هر ساله فقط از زن به عنوان مادر ، سمبل گذشت و فداکاري او که بهشت را در زير پايش تعريف مي کنند و آن مهربان که شيره وجود خود را در رگهاي کودکش جاري مي سازد ياد کرده و به او تبريک بگويم.
از زنان نخبه و تحصيل کرده که از توان علمي و تجربه اشان هم هيچگونه استفاده اي نمي شود و هميشه يا مادرند يا همسر و يا از زناني که در يک زندگي ظاهراً مشترک اما دائم به بردگي کشانده شده تحقير مي شوند کتک مي خورند و رنج مي برند و در سکوت سازش مي کنند هم نمي خواهم سخني به ميان آورم، هر چند نياز آنها هم به بحث دارند. مي خواهم از زنان و مادراني بگويم که با ازدواج موقت روال طبيعي زندگي را به صورت پنهاني ادامه مي دهند و يا در تسليم هوس هاي مردان متأهل به عنوان زن صيغه اي نه تنها خود انسانهايي بي هويت شده اند که کودکان فاقد هويت و فاقد هر گونه برگه شناسايي را به وجود مي آورند. در آخرين آمار رسمي کشور جمعيت کشور ما 70 ميليون نفر اعلام شد اما در اين آمارهاي رسمي از هزاران کودک ، نوجوان و جوان که حاصل ازدواج هاي موقت هستند ، از ايراني تبارهاي بي هويت هيچگونه عدد و رقمي در دست نيست. در شرايطي که سهميه بندي جنسيتي در دانشگاهها از اوايل سال 85 مطرح گرديد و از ورود دختران به دانشگاهها در برخي رشته ها و حوزه هاي اجتماعي جلوگيري به عمل مي آمد در روز 12 خرداد ماه 86 بحث ازدواج موقت به سبک ترويجي در همايش ” حجاب ، مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي ” از سوي وزير کشور دولت نهم با اين رويکرد که ” مگر امکان دارد اسلام نسبت به جوان 15 ساله که خداوند شهوت را در وجود او قرار داده بي تفاوت بود ” و ” چاره اي براي معضلات بالارفتن سن ازدواج ” مطرح شد .
پيشنهاد پور محمدي ظاهراً راه حلي منطقي بود براي پاسخ گفتن به اميال جنسي جوانان که امکان ازدواج دائم را ندارند !! البته ان موضوع 17 سال قبل نيز در سال هاي بعد از جنگ از سوي هاشمي رفسنجاني به عنوان يک راهکار شرعي به منظور صيانت جامعه از آلودگي هاي اخلاقي مطرح شد اما به دليل واکنش هاي جامعه مسکوت ماند بحث مربوط به ازدواج موقت در حالي چندي پيش مطرح شد كه موافقان ترويج و قانونمند شدن آن از سوي مجلس را بهترين راه براي جلوگيري از تبعات دردسر آفرين جواناني که امکان ازدواج ندارند و پيشگيري از گسترش فساد برشمردند و مخالفان آن را نوعي ” ترويج فحشاء” که بدليل عدم نياز به طلاق براي جدايي با سرآمدن زمان توافقي به معضل هزاران زن بي همسر و بي سرپرست و دهها هزار کودک فاقد هويت ظرف 8 تا 10 سال آينده دامن مي زند ارزيابي کردند. برخي حقوقدانان نيز به دليل آن که اين نوع عقد از نظر مالي تفاوت با عقد دائم دارد و به زوجه نه نفقه تعلق مي گيرد و نه از ارث سهم مي برد آن را فاجعه آور دانستند. اما صرف نظر از نظرات موافقان و مخالفان بحث ، بدليل طرح شرعي موضوع در مذهب شيعه ، در حال حاضر ازدواج موقت در جامعه روال طبيعي خود را به صورت پنهاني بدون آن که در هيچ دفتر رسمي ثبت شود طي مي کند و بر خلاف آن چه چاره انديشان براي ساماندهي اميال جنسي جوانان مي انديشيدند اين نوع ازدواج به تعدد زوجات در قاننوني شرعي و با نام صيغه کوتاه مدت چند روزه و چند ماهه دامن زد که سرانجامي چون متلاشي شدن زندگي و عقدهاي دائم ، افزايش مردان چند همسر ، حرم سراهاي غير متمركز براي مردان متحول و هوسباز ، زنان خياباني ، مادران آواره بي سامان ، جنين هاي سقط شده و کودکان بدون هويت يافت ، علاوه بر آن ترويج اين نوع ازدواج نه تنها مشکلات جوانان را حل نکرد بلکه براي ازدواج دائم در ميان جوانان نيز دشواري هاي به وجود آورد و با توجه به اين که هيچ دختر باکره اي به صورت موقت تن به ازدواج نمي دهد باز هم با نگاه جنسيتي فرصتي فراهم آورد براي سوء استفاده از جسم و روح زن به بهانه پيشگيري از گسترش فساد در بين جوانان (پسران جوان) !!!
طرح ازدواج موقت به استناد شواهد تاريخي زماني در تاريخ اسلام مطرح شد که در جنگ هاي مسلمين پيامبر (ص) براي جلوگيري از تعدي به زنان مسلمه آنان را به صورت موقت نه به عنوان بهره وري جنسي که براي در امان نگاه داشتن آنان و حمايت هاي مالي به عقد خود يا اصحاب در مي آورد اما امروز بحث ازدواج موقت نه تنها در تعريف آن چه پيامبر (ص) بر آن همت گمارد نمي گنجد بلکه ملاک شرعي شدن ارتباط نامشروع و مخدوش کردن چهره دين شده است . در اين نوع عقد کساني که قرباني مي شوند زن و کودکي است که در رحم خود مي پروراند . مردان هم گليم خود را از آب بيرون خواهند کشيد و اين زنان هستند که متضرر اول و آخر خواهند بود.
از زنان نخبه و تحصيل کرده که از توان علمي و تجربه اشان هم هيچگونه استفاده اي نمي شود و هميشه يا مادرند يا همسر و يا از زناني که در يک زندگي ظاهراً مشترک اما دائم به بردگي کشانده شده تحقير مي شوند کتک مي خورند و رنج مي برند و در سکوت سازش مي کنند هم نمي خواهم سخني به ميان آورم، هر چند نياز آنها هم به بحث دارند. مي خواهم از زنان و مادراني بگويم که با ازدواج موقت روال طبيعي زندگي را به صورت پنهاني ادامه مي دهند و يا در تسليم هوس هاي مردان متأهل به عنوان زن صيغه اي نه تنها خود انسانهايي بي هويت شده اند که کودکان فاقد هويت و فاقد هر گونه برگه شناسايي را به وجود مي آورند. در آخرين آمار رسمي کشور جمعيت کشور ما 70 ميليون نفر اعلام شد اما در اين آمارهاي رسمي از هزاران کودک ، نوجوان و جوان که حاصل ازدواج هاي موقت هستند ، از ايراني تبارهاي بي هويت هيچگونه عدد و رقمي در دست نيست. در شرايطي که سهميه بندي جنسيتي در دانشگاهها از اوايل سال 85 مطرح گرديد و از ورود دختران به دانشگاهها در برخي رشته ها و حوزه هاي اجتماعي جلوگيري به عمل مي آمد در روز 12 خرداد ماه 86 بحث ازدواج موقت به سبک ترويجي در همايش ” حجاب ، مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي ” از سوي وزير کشور دولت نهم با اين رويکرد که ” مگر امکان دارد اسلام نسبت به جوان 15 ساله که خداوند شهوت را در وجود او قرار داده بي تفاوت بود ” و ” چاره اي براي معضلات بالارفتن سن ازدواج ” مطرح شد .
پيشنهاد پور محمدي ظاهراً راه حلي منطقي بود براي پاسخ گفتن به اميال جنسي جوانان که امکان ازدواج دائم را ندارند !! البته ان موضوع 17 سال قبل نيز در سال هاي بعد از جنگ از سوي هاشمي رفسنجاني به عنوان يک راهکار شرعي به منظور صيانت جامعه از آلودگي هاي اخلاقي مطرح شد اما به دليل واکنش هاي جامعه مسکوت ماند بحث مربوط به ازدواج موقت در حالي چندي پيش مطرح شد كه موافقان ترويج و قانونمند شدن آن از سوي مجلس را بهترين راه براي جلوگيري از تبعات دردسر آفرين جواناني که امکان ازدواج ندارند و پيشگيري از گسترش فساد برشمردند و مخالفان آن را نوعي ” ترويج فحشاء” که بدليل عدم نياز به طلاق براي جدايي با سرآمدن زمان توافقي به معضل هزاران زن بي همسر و بي سرپرست و دهها هزار کودک فاقد هويت ظرف 8 تا 10 سال آينده دامن مي زند ارزيابي کردند. برخي حقوقدانان نيز به دليل آن که اين نوع عقد از نظر مالي تفاوت با عقد دائم دارد و به زوجه نه نفقه تعلق مي گيرد و نه از ارث سهم مي برد آن را فاجعه آور دانستند. اما صرف نظر از نظرات موافقان و مخالفان بحث ، بدليل طرح شرعي موضوع در مذهب شيعه ، در حال حاضر ازدواج موقت در جامعه روال طبيعي خود را به صورت پنهاني بدون آن که در هيچ دفتر رسمي ثبت شود طي مي کند و بر خلاف آن چه چاره انديشان براي ساماندهي اميال جنسي جوانان مي انديشيدند اين نوع ازدواج به تعدد زوجات در قاننوني شرعي و با نام صيغه کوتاه مدت چند روزه و چند ماهه دامن زد که سرانجامي چون متلاشي شدن زندگي و عقدهاي دائم ، افزايش مردان چند همسر ، حرم سراهاي غير متمركز براي مردان متحول و هوسباز ، زنان خياباني ، مادران آواره بي سامان ، جنين هاي سقط شده و کودکان بدون هويت يافت ، علاوه بر آن ترويج اين نوع ازدواج نه تنها مشکلات جوانان را حل نکرد بلکه براي ازدواج دائم در ميان جوانان نيز دشواري هاي به وجود آورد و با توجه به اين که هيچ دختر باکره اي به صورت موقت تن به ازدواج نمي دهد باز هم با نگاه جنسيتي فرصتي فراهم آورد براي سوء استفاده از جسم و روح زن به بهانه پيشگيري از گسترش فساد در بين جوانان (پسران جوان) !!!
طرح ازدواج موقت به استناد شواهد تاريخي زماني در تاريخ اسلام مطرح شد که در جنگ هاي مسلمين پيامبر (ص) براي جلوگيري از تعدي به زنان مسلمه آنان را به صورت موقت نه به عنوان بهره وري جنسي که براي در امان نگاه داشتن آنان و حمايت هاي مالي به عقد خود يا اصحاب در مي آورد اما امروز بحث ازدواج موقت نه تنها در تعريف آن چه پيامبر (ص) بر آن همت گمارد نمي گنجد بلکه ملاک شرعي شدن ارتباط نامشروع و مخدوش کردن چهره دين شده است . در اين نوع عقد کساني که قرباني مي شوند زن و کودکي است که در رحم خود مي پروراند . مردان هم گليم خود را از آب بيرون خواهند کشيد و اين زنان هستند که متضرر اول و آخر خواهند بود.