((جوانگرايى يك حُسن است و مسؤوليت دادن به جوانان و اعتماد كردن به آنها موجب پيشرفت كشور است ( مقام معظم رهبری) ))
هر بازنشسته که از سیستم اداری کشور کنار می رود، در اصل فرصتی است برای جوانان تازه نفس تا با استقرار در جایگاه مورد نظر، علاوه بر تقویت و بهبود روند اشتغال، امکان نوسازی منابع انسانی سازمان را فراهم آورده و سیستم را از آنتروپی مثبت و یا همان روند استهلاک نجات داده و تولد جدید را تجربه کنند!
بازنشستگان اگر چه همچون گنجهای گران، ارزش و اعتبار سازمان را بالا برده و از تجربه های ارزشمندشان می توان بعنوان شاخصهای راهنما و هدایت یک مجموعه استفاده کرد، اما واقعیت این است که باید با تدابیر و برنامه های مدون در سالهای پایانی اشتغالهای قانونی کارکنان مجرب و مدیران کارآمد، شرایط انتقال تجربیات، طی دوره های کارورزی هوشمندانه فراهم شده تا با آغاز بازنشستگی، شاهد اتفاقات شجاعانه عملیاتی یعنی انتقال تدریجی و تصاعدی مسئولیتها و اشتغالها در هر درجه از اهمیت و اولویت باشیم!
بازنشستگی، نقطه عطف اعتماد نسل گذشته به نسلی است که به دست او تربیت شده و در اصل نماد مهارت نسلی است که تمام امور جامعه بعهده اوست و کمی و کاستی آنها نیز ماحصل همین نسلی است که به ادامه حضور خود در مصادر امور رأی و تمایل نشان می دهد!
دلهره نسل امروز در واگذاری کامل امور به نسلی که خودش پرورده، موجب تشکیک توانایی مدیریتی آنها شده و نه تنها نباید بر آن اصرار ورزیده شود، بلکه اتفاقاً باید بر واگذاری زودهنگام آن نیز تأکید شود تا با تأسی از امام راحل که بشدت به جوانگرایی اعتقاد داشته اند، عملاً امکان مراقبت از نزدیک یعنی حتی در زمان اشتغال نسلی که در آستانه بازنشستگی است، نیز مهیا گردد!
آمار بسیار بالای اشتغالهای تمدیدشده و یا مجدد بازنشستگان در فرصتهای معدود شغلی جامعه، عملاً یکی از موانع اشتغال بکار جوانانی است که اتفاقاً با تحصیلات بالاتر و مهارت دوچندان و بروز شده در پشت لیستهای بسیار بلند و ناامیدکننده اشتغال معطل مانده اند و چه بسا که بخاطر طولانی شدن دوره انتظار، با کاهش انگیزه و انسداد استعدادهای خلاق و نوآور مواجه شده و عملاً این نسل حتی در صورت اشتغال و یا مسئولیت پذیری تأخیری، امکان شکوفایی قابلیتهایش را نیافته و هرگز کمال ادرای و مدیریتی نسل حاضر را تجربه نکند و بعبارتی این تأخیرها زمینه فلجی نامحسوس آنها را در روند یادگیری ها و بروندادها تقویت کند!
راه ندادنها و یا دیرپذیری های نسل آینده، عملاً به مفهوم ضعیف سازی جامعه در آینده و کاهش کیفیت حضور در مصادر و کلاً افت محسوس درایت ها و تدابیر مدیریتی است و این نمی تواند عملی پسندیده محسوب گردد.
متاسفانه طی سال های کنونی شاهد حضور درصد بالای بازنشستگان در مصادر اصلی امور مدیریتی شهرستان ساوه هستیم و این بسیار ناخوشایند و نماد مشهود عدم اعتماد به نسل توانمندی است که در نظام آموزشی و اجتماعی ما رشد کرده و همه گونه قابلیت را برای مسئولیت پذیریهای کلیدی و کلان دارد و این دلهره ها بجز خودخواهی و خودپسندی هیچ دلیل دیگری ندارند!
شایسته این است که بازنشستگان شایسته را در انتقال تجربیات و ارائه مشاوره های تخصصی در اتاقهای فکر و کارگروههای تخصصی و نهایتاً بعنوان مشاور در سازمانها و ادارات کل ستادی و اجرائی و یا نهایتاً در کرسی های تدریس دانشگاهی و نظریه پردازی های علمی و ارائه اندیشه های آزاد انتقادی بکارگیری کرده و بیش از آن امور مدیریتی را در انحصار این عزیزان قرار ندهیم!
استفاده اجرائی و عملیاتی از پیران سپیدموی شبیه قراردادن پا به سن گذاشته و پیشکسوت در ارنج اصلی تیم های ورزشی و بالابردن سن میانگین تیم ها و نهایتاً افت عملکرد باشگاههاست، در حالیکه در اینطور مواقع بایستی با بازتعریف جایگاهها و طراحی های جدید، عملاً مسیر بکارگیری بازنشسته ها را تغییر داده و از آنها استفاده های بهینه تری بعمل آوریم.
امید است که جناب آقای مهندس شعبانی فرد استانداری محترم مرکزی ، به این روند پیرسالاری و بازنشسته سالاری پایان داده و میانگین سنی مدیران و کارشناسان را در هر یک از سازمانها (علل الخصوص سازمانهای غیر دولتی مثل دانشگاه ها، موسسات آموزش عالی، بانک ها، کارخانجات…) بطور جدی کاهش دهند و راه مسدود عرض اندام جوانان فارغ التحصیل از دانشگاهها را بازگشائی نمایند.